Υπάρχουν «ήττες» και «ήττες». Ματς που το παλεύεις αλλά λυγίζεις, και αγώνες που συνθλίβεσαι. Ξεφτιλίζεσαι. Έτσι και εγώ χθες. Τίποτε. Στο «λιοντάρι εναντίον αντιλόπης» αν φορτώναμε το λιοντάρι θα έχανε από ημίχρονο.
Αν ένα πράγμα δεν έχω αλλάξει όμως τόσα χρόνια, είναι να μην αλλάζω λογική. Οσο κι αν ενίοτε οφείλεις να προσαρμόζεσαι στα δεδομένα, αλλά κυρίως να μαθαίνεις από τα λάθη σου. Μεγάλη κουβέντα βέβαια αν υπάρχει «λάθος» στο στοίχημα…
Μεγάλα ματς απόψε στο… σεντόνι. Ονομάτων. Και το ματς της Γιουβέντους της θυμίζει το τελευταίο της τρόπαιο στον θεσμό, το 1996 κόντρα στον Αγιαξ, στα πέναλτι στη Ρώμη. Τότε που κάλλιστα θα μπορούσε στη θέση του «Αίαντα» να είχε βρεθεί ο Παναθηναϊκός, μετά το… πάγωμα του Αμστερνταμ, ωστόσο στη ρεβάνς ο Γιάρι Λίτμανεν είχε άλλη άποψη…
Πλάκα πλάκα έκτοτε η Γιουβέντους έχασε πέντε τελικούς. Πολλά τα χρόνια.
Μιας και ο λόγος για τελικούς, τρεις έχουν συνθέσει η Γιουνάιτεντ με την Μπαρσελόνα: έναν προ αμνημονεύτων στο Κυπελλούχων και δύο στη τρέχουσα χιλιετία για το Champions League.
Δύο… συν ένα, συν δύο απόψε. Δύο ευρωπαϊκά, δύο latin κι ένα fun bet. Και τα λέμε και... socialιστικά αν βγει κάνα live betting, είτε στο Facebook group Tipsterάδικο, είτε στο chat στο Telegram.