Αρχίζει και ξεκαθαρίζει το τοπίο στη La Liga όσον αφορά την κορυφή, οι δύο γίγαντες έχουν θέματα και η τρίτη δύναμη Ατλέτικο… πανηγυρίζει.
ΕΪΜΠΑΡ - ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΑΔΡΙΤΗΣ
Η Έιμπαρ κατέβασε ανταγωνιστική ενδεκάδα στο Κύπελλο με την άγνωστη Ναβαλκρνέρο (κάπως έτσι τέλοσπαντων), προηγήθηκε νωρίς, ωστόσο γνώρισε ντροπιαστική ήττα (3-1) και αποκλείστηκε από τη συνέχεια. Ήθελε τη νίκη και για να προχωρήσει στη διοργάνωση, αλλά και για να ανεβάσει την ψυχολογία της μετά την ήττα -ξανά με ανατροπή- που υπέστη στο πρωτάθλημα από τη Λεβάντε και την κράτησε στους μόλις 2 βαθμούς πάνω από την επικίνδυνη ζώνη.
Η Ατλέτικο ξεπέρασε και το εμπόδιο της Σεβίλλη (2-0), με το γνωστό της στυλ. Χωρίς να εντυπωσιάσει, σχεδόν εκνευριστικός ο τρόπος παιχνιδιού της, με ένα γκολ σχετικά νωρίς (17’) κι άλλο ένα προς το τέλος (76’). Έχοντας απαλλαχθεί από τον βραχνά του Κυπέλλου (ντροπιαστικά μεν, καθώς έχασε από κάποια Κορνεγιά, τής ελάφρυνε το πρόγραμμα δε) στόχος της είναι να αυξήσει κι άλλο τη διαφορά από Ρεάλ (+4 β.) και Μπαρτσελόνα (+7 β.) στο αποψινό, πρώτο από τα δύο παιχνίδια που χρωστάει.
Όποτε έχει τύχει να πέσει στην οθόνη ματς της Ατλέτικο και αναγκαστικά πρέπει να το παρακολουθήσω, είτε γιατί έχει προταθεί και πονταριστεί, είτε γιατί έχει πονταριστεί μόνο (λίγες φορές) μου έσπασαν τα νεύρα με τον τρόπο παιχνιδιού που επιλέγει ο Σιμεόνε. Διαθέτει «υπερόπλα» στο ρόστερ και προτιμά να πηγαίνει σε παιχνίδι υπομονής. Αφού τον πάνε τα αποτελέσματα κι έχει την ομάδα πρώτη όχι μόνο πάω πάσο, αλλά τον ακολουθώ κιόλας, ωστόσο αρκούμαι στο απλό διπλό και δεν το συνδυάζω ούτε καν με το -λογικό- Over 1,5 φοβούμενος το 0-1.
Πρόταση πονταρίσματος
