Καλημέρα στην παρέα! Έχω κουραστεί από συναδέλφους ή και απλούς παίκτες να μου λένε πόσο άτυχοι ήταν και τον αναπάντεχο τρόπο που πήγαν κουβά, από μία κόκκινη, ένα δοκάρι, ένα διαιτητικό λάθος, ένα γκολ στις καθυστερήσεις. Σχεδόν ποτέ κανένας δε λέει πόσο, συγνώμη για την έκφραση, κ##όφαρδος ήταν όταν πήγε ταμείο. Λέω να πρωτοτυπήσω λοιπόν και να πω πως χτες η Πρέστον ήταν για... τρίμπαλο, καθώς η Μίντλεσμπρο είχε την καθολική υπεροχή. Μέχρι το 61', όταν αυτό το «χρυσό παιδί», ο Ισπανός Ντάνιελ Αγιάλα, πήρε κόκκινη και το ματς γύρισε τούμπα, με την Πρέστον να κάνει την ανατροπή και να επιβεβαιώνει το 4.22! Ταμείο μεν, με καθαρή τύχη δε, να τα λέμε όλα.
Απόψε έχει Γιουρόπα Λιγκ και κάθε φορά που επιχειρώ να ασχοληθώ μαζί του αισθάνομαι σαν να μπαίνω σε ρινγκ με αντίπαλο τον ΜακΓκρέγκορ (είμαι παντελώς άσχετος από πολεμικές τέχνες). Τι να κάνουμε όμως, πρέπει να βγει και σήμερα το μεροκάματο, δυο παιδιά έχω να θρέψω. Σκέφτηκα αρκετά το διπλό της Άιντραχτ επί της Ίντερ, όμως τελικά θα το αφήσω εκτός. Πέραν του ότι υποστηρίζω τους «νερατζούρι» στην Ιταλία, θεωρώ πως η φανέλα τους στην Ευρώπη ζυγίζει αρκετά περισσότερο από αυτή της Άιντραχτ και θα το παλέψουν. Δε συμμερίζομαι τη λογική της συντήρησης ενόψει του ντέρμπι με τη Μίλαν. Αφενός γιατί το «σκουντέτο» έχει πολύ δρόμο ακόμα κι αφετέρου σε τι θα βοηθούσε την ψυχολογία των παικτών ένας αποκλεισμός από το Γιουρόπα Λιγκ; Θα μείνω απλός παρατηρητής...