Στα… υπόγεια δεν είναι η θέα
Το μεγάλο άσμα του Πασχάλη Τερζή έχει τίτλο «Στα υπόγεια είναι η θέα», όμως τη δεδομένη στιγμή το… υπόγειο είναι η Κρίστιανσουντ (Α’ Νορβηγίας) και η θέα μόνο καλή δεν είναι.
Ας τα πάρουμε από την αρχή τα πράγματα. Η προαναφερθείσα προβληματίζει με τις επιδόσεις της, έχει μαζέψει μόλις έναν βαθμό μετά από 9 αγωνιστικές (οι περισσότερες ομάδες βέβαια έχουν 10+ αγώνες) και ορθώς παραμένει στην τελευταία θέση της βαθμολογίας. Με 6-19 τέρματα, που σημαίνει πως δυσκολεύεται στο σκοράρισμα, ενώ δίνεται εύκολα δικαιώματα στην άμυνα. Στο πιο πρόσφατο έχασε 3-1 στην έδρα της Ρόζενμποργκ. Τώρα περιμένει στο «σπίτι» της την πρωτοπόρο Λίλεστρομ και το ενδεχόμενο να μην πάρει ούτε τώρα κάτι θετικό, συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες.
Από την άλλη, η Λίλεστρομ είναι σοβαρή και με 8-3-1, οδηγεί την κούρσα και δείχνει πως φέτος μπορεί να διεκδικήσει έως το τέλος τον πολυπόθητο τίτλο. Πετυχαίνει δύο γκολ μέσο όρο και θέλει πάση θυσία τη νίκη τώρα, καθώς την επόμενη αγωνιστική αντιμετωπίζει την 3η (αυτή τη στιγμή) Βίκινγκ. Ψάχνω να βρω τον λόγο που το διπλό βρίσκεται τόσο ψηλά και δεν τον βρίσκω (μία μικρή πρόσφατη παράδοση υπέρ της Κρίστιανσουντ, αλλά όχι κάτι το σπουδαίο).
Στρέφομαι ξεκάθαρα προς τα δεξιά και ευελπιστώ να μη φάω τα μούτρα μου, όπως γίνεται τις τελευταίες μέρες.